Θάνατος από greeklish

Τη διακήρυξη των Ράδιο Αρβύλα για την «καταστροφική για τη γλώσσα μας συνήθεια των γκρίκλις», που «μπορεί να καταργήσει τον ελληνικό γραπτό λόγο και όχι μόνο», για το «έγκλημα που διαπράττουμε εναντίον της ελληνικής γλώσσας» κτλ., έτυχε να την ακούσω ο ίδιος, αλλά δεν φαντάστηκα, ομολογώ, την αίσθηση που θα προκαλούσε. «Μπράβο, αδέρφια, κάντε κάτι, γιατί αλλιώς χάνεται η γλώσσα, η ιστορία, η φυλή!» άκουσα εμβρόντητος την επομένη το πρωί τον συμπαθέστατο αθλητικό σχολιαστή του Sport TV. Και πια ακολούθησαν πλήθος δημοσιεύματα, ιδίως στο διαδίκτυο, για την «αυθόρμητη κατάθεση ψυχής των Ράδιο Αρβύλα», για την «εξαιρετική πρωτοβουλία, προκειμένου να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος του εγκλήματος…» κτλ. Ε, τις προάλλες μας φοβέρισε και ο Γ. Μπαμπινιώτης: «κάποια στιγμή μπορεί να πληρώσουν ακριβά» οι νέοι την «αποξένωση από την εικόνα των λέξεων»! Κι όμως, μια σύντομη περιδιάβαση στο διαδίκτυο δείχνει ότι, έπειτα από την αναπόφευκτη κυριαρχία των γκρίκλις, όταν δεν υποστηριζόταν η ελληνική γλώσσα στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και στην κινητή τηλεφωνία, σήμερα, ακόμα και σε νεανικά φόρουμ («τσατάδικα»), το ελληνικό αλφάβητο έχει πληθωρική παρουσία, συχνά αποθαρρύνεται η χρήση των γκρίκλις, ενώ δεν λείπουν και οι περιπτώσεις όπου απαγορεύεται! Και έχει τη σημασία της εδώ η χρήση ακόμα και του πολυτονικού συστήματος, με τις βαρείες του παρακαλώ. Εν πάση περιπτώσει, τα γκρίκλις, είτε ανταποκρίνονται σε υπαρκτά ακόμη προβλήματα συμβατότητας ανάμεσα σε διαφορετικά συστήματα στους υπολογιστές είτε, απλούστατα, σε νεανική μόδα, αποτελούν άλλο ένα σύστημα γραφής, συμπληρωματικό, πάντως σύστημα γραφής. Που σημαίνει, με βάση τη συστατική για τη γλωσσολογία διάκριση γλώσσας και γραφής, πως δεν μπορούν να επηρεάσουν τη γλώσσα, να την καταστρέψουν κτλ. Είναι φανερό, ειδικά στη μακρότατη ιστορία της ελληνικής, ότι οι εξελίξεις στη γλώσσα, π.χ. η εξαφάνιση της μακρότητας και της βραχύτητας των φωνηέντων, άφησαν αδιάφορη τη γραφή, που διατηρεί, έστω και ανενεργά, όλα τα διαφορετικά [i] και [o] κτλ. Αντίστροφα, για να περιοριστώ σ’ ένα απλούστατο παράδειγμα, από την κωπέλλα στην κοπέλα, από το κυττάζω στο κοιτάζω κτλ. η διαφορετική γραφή δεν σήμανε ποτέ απολύτως τίποτα για τη σημασία μιας λέξης, τη γλώσσα με άλλα λόγια. Ακόμα πιο χαρακτηριστικά, ας θυμηθούμε εδώ την κατά διαστήματα έντονη παρουσία του λατινικού αλφαβήτου στην ελληνική γραφή: κορυφαία κείμενα της κρητικής λογοτεχνίας που γράφονται με λατινικά στοιχεία, π.χ. αρχές του 17ου αιώνα η Ερωφίλη του Χορτάτση· ή Η θυσία του Αβραάμ καθώς και λειτουργικά βιβλία στα φραγκοχιώτικα, που χρησιμοποιούνται από τον 16ο ώς τον 19ο αιώνα· ή τα φραγκολεβαντίνικα, των Λεβαντίνων της Σμύρνης κ.ά. Το βασικότερο, χώρες, λαοί, άλλαξαν αλφάβητο, χωρίς προφανώς να επηρεαστεί η γλώσσα και ο πολιτισμός τους: τον 19ο αιώνα οι Ρουμάνοι πέρασαν από το κυριλλικό αλφάβητο στο λατινικό· τον ίδιο αιώνα κατέληξαν στο λατινικό αλφάβητο και οι Αλβανοί, αφού πέρασαν από διάφορα αλφάβητα, ακόμα και από το ελληνικό· και πριν από έναν αιώνα, η Τουρκία εγκατέλειψε το αραβικό αλφάβητο για ένα τροποποιημένο λατινικό. Ώστε οι θρηνωδίες για γλωσσικό και φυλετικό αφανισμό δεν έχουν καμία βάση, πολύ περισσότερο που σ’ εμάς δεν υποστηρίχτηκε ποτέ σοβαρά η χρήση του λατινικού αλφαβήτου, αφού και για πρακτικούς και για συμβολικούς λόγους μοιάζει ανεφάρμοστο. Ώστε, στο θέμα μας, δεν χρειάζεται ή και δεν πρέπει να ενθαρρύνεται η χρήση των γκρίκλις· άλλο τόσο όμως και δεν χρειάζεται ούτε πρέπει να δαιμονοποιείται. yannisharis.blogspot.com/2011/06/thanato...s-apo-greeklish.html